08/10 MEZMURLAR 10-18

[tr] Mezmurlar 10-18

^10:1 Ya RAB, neden uzak duruyorsun,
Sıkıntılı günlerde kendini gizliyorsun?
² Kötüler gururla mazlumları avlıyor,
Mazlumlar kötülerin kurduğu tuzağa düşüyor.
³ Kötü insan içindeki isteklerle övünür,
Açgözlü insan RABbe lanet okur, Onu hor görür.
⁴ Kendini beğenmiş kötü insan Tanrıya yönelmez,
Hep, ‹‹Tanrı yok!›› diye düşünür.
⁵ Kötülerin yolları her zaman başarıya götürür.
Öyle yücedir ki senin yargıların,
Kötüler anlayamaz, düşmanına burun kıvırır.
⁶ İçinden, ‹‹Ben sarsılmam›› der,
‹‹Hiçbir zaman sıkıntıya düşmem.››
⁷ Ağzı lanet, hile ve zulüm dolu,
Dilinin altında kötülük ve fesat saklı.
⁸ Köylerin çevresinde pusu kurar,
Masumu gizli yerlerde öldürür,
Çaresizi sinsice gözler.
⁹ Gizli yerlerde pusuya yatar
Çalılıktaki aslan gibi,
Kapmak için mazlumu bekler
Ve ağına düşürüp yakalar.
¹⁰ Kurbanları çaresiz çöker,
Saldıranın üstün gücü altında ezilir.
¹¹ Kötü insan içinden, ‹‹Tanrı unuttu›› der,
‹‹Örttü yüzünü, asla göremez.››
¹² Kalk, ya RAB, kaldır elini, ey Tanrı!
Mazlumları unutma!
¹³ Neden kötü insan seni hor görsün,
İçinden, ‹‹Tanrı hesap sormaz›› desin?
¹⁴ Oysa sen sıkıntı ve acı çekenleri görürsün,
Yardım etmek için onları izlersin;
Çaresizler sana dayanır,
Öksüzün yardımcısı sensin.
¹⁵ Kötünün, haksızın kolunu kır,
Sormadık hesap kalmasın yaptığı kötülükten.
¹⁶ RAB sonsuza dek kral kalacak,
Uluslar Onun ülkesinden temizlenecek.
¹⁷ Mazlumların dileğini duyarsın, ya RAB,
Yüreklendirirsin onları,
Kulağın hep üzerlerinde;
¹⁸ Öksüze, düşküne hakkını vermek için,
Bir daha dehşet saçmasın ölümlü insan.
^11:1 Ben RABbe sığınırım,
Nasıl dersiniz bana,
‹‹Kuş gibi kaç dağlara.
² Bak, kötüler yaylarını geriyor,
Temiz yürekli insanları
Karanlıkta vurmak için
Oklarını kirişine koyuyor.
³ Temeller yıkılırsa,
Ne yapabilir doğru insan?››
⁴ RAB kutsal tapınağındadır,
Onun tahtı göklerdedir,
Bütün insanları görür,
Herkesi sınar.
⁵ RAB doğru insanı sınar,
Kötüden, zorbalığı sevenden tiksinir.
⁶ Kötülerin üzerine kızgın korlar ve kükürt yağdıracak,
Paylarına düşen kâse kavurucu rüzgar olacak.
⁷ Çünkü RAB doğrudur, doğruları sever;
Dürüst insanlar O'nun yüzünü görecek. kesin olarak bilinmiyor.
^12:1 Kurtar beni, ya RAB, sadık kulun kalmadı,
Güvenilir insanlar yok oldu.
² Herkes birbirine yalan söylüyor,
Dalkavukluk, ikiyüzlülük ediyor.
³ Sustursun RAB dalkavukların ağzını,
Büyüklenen dilleri.
⁴ Onlar ki, ‹‹Dilimizle kazanırız,
Dudaklarımız emrimizde,
Kim bize efendilik edebilir?›› derler.
⁵ ‹‹Şimdi kalkacağım›› diyor RAB,
‹‹Çünkü mazlumlar eziliyor,
Yoksullar inliyor,
Özledikleri kurtuluşu vereceğim onlara.››
⁶ RABbin sözleri pak sözlerdir;
Toprak ocakta eritilmiş,
Yedi kez arıtılmış gümüşe benzer.
⁷ Sen onları koru, ya RAB,
Bu kötü kuşaktan hep uzak tut!
⁸ İnsanlar arasında alçaklık rağbet görünce,
Kötüler her yanda dolaşır oldu.
^13:1 Ne zamana dek, ya RAB,
Sonsuza dek mi beni unutacaksın?
Ne zamana dek yüzünü benden gizleyeceksin?
² Ne zamana dek içimde tasa,
Yüreğimde hep keder olacak?
Ne zamana dek düşmanım bana üstün çıkacak?
³ Gör halimi, ya RAB, yanıtla Tanrım,
Gözlerimi aç, ölüm uykusuna dalmayayım.
⁴ Düşmanlarım, ‹‹Onu yendik!›› demesin,
Sarsıldığımda hasımlarım sevinmesin.
⁵ Ben senin sevgine güveniyorum,
Yüreğim kurtarışınla coşsun.
⁶ Ezgiler söyleyeceğim sana, ya RAB,
Çünkü iyilik ettin bana.
^14:1 Akılsız içinden, ‹‹Tanrı yok!›› der.
İnsanlar bozuldu, iğrençlik aldı yürüdü,
İyilik eden yok.
² RAB göklerden bakar oldu insanlara,
Akıllı, Tanrıyı arayan biri var mı diye.
³ Hepsi saptı,
Tümü yozlaştı,
İyilik eden yok,
Bir kişi bile!
⁴ Suç işleyenlerin hiçbiri görmüyor mu?
Halkımı ekmek yer gibi yiyor,
RABbe yakarmıyorlar.
⁵ Dehşete düşecekler yeryüzünde,
Çünkü Tanrı doğruların yanındadır.
⁶ Mazlumun tasarılarını boşa çıkarırdınız,
Ama RAB onun sığınağıdır.
⁷ Keşke İsrail'in kurtuluşu Siyon'dan gelse!
RAB halkını eski gönencine kavuşturunca,
Yakup soyu sevinecek, İsrail halkı coşacak.
^15:1 Ya RAB, çadırına kim konuk olabilir?
Kutsal dağında kim oturabilir?
² Kusursuz yaşam süren, adil davranan,
Yürekten gerçeği söyleyen.
³ İftira etmez,
Dostuna zarar vermez,
Komşusuna kara çalmaz böylesi.
⁴ Aşağılık insanları hor görür,
Ama RABden korkanlara saygı duyar.
Kendi zararına ant içse bile, dönmez andından.
⁵ Parasını faize vermez,
Suçsuza karşı rüşvet almaz.
Böyle yaşayan asla sarsılmayacak.
^16:1 Koru beni, ey Tanrı,
Çünkü sana sığınıyorum.
² RABbe dedim ki, ‹‹Efendim sensin.
Senden öte mutluluk yok benim için.››
³ Ülkedeki kutsallara gelince,
Soyludur onlar, biricik zevkim onlardır.
⁴ Başka ilahların ardınca koşanların derdi artacak.
Onların kan sunularını dökmeyeceğim,
Adlarını ağzıma almayacağım.
⁵ Benim payıma,
Benim kâseme düşen sensin, ya RAB;
Yaşamım senin ellerinde.
⁶ Payıma ne güzel yerler düştü,
Ne harika bir mirasım var!
⁷ Övgüler sunarım bana öğüt veren RABbe,
Geceleri bile vicdanım uyarır beni.
⁸ Gözümü RABden ayırmam,
Sağımda durduğu için sarsılmam.
⁹ Bu nedenle içim sevinç dolu, yüreğim coşuyor,
Bedenim güven içinde.
¹⁰ Çünkü sen beni ölüler diyarına terk etmezsin,
Sadık kulunun çürümesine izin vermezsin. kulunun ölüm çukurunu görmesine izin vermezsin.››
¹¹ Yaşam yolunu bana bildirirsin.
Bol sevinç vardır senin huzurunda,
Sağ elinden mutluluk eksilmez.
^17:1 Haklı davamı dinle, ya RAB,
Feryadımı işit!
Hilesiz dudaklardan çıkan duama kulak ver!
² Haklı çıkar beni,
Çünkü sen gerçeği görürsün.
³ Yüreğimi yokladın,
Gece denedin,
Sınadın beni,
Kötü bir şey bulmadın;
Kararlıyım, ağzımdan kötü söz çıkmaz,
⁴ Başkalarının yaptıklarına gelince,
Ben senin sözlerine uyarak
Şiddet yollarından kaçındım.
⁵ Sıkı adımlarla senin yollarını tuttum,
Kaymadı ayaklarım.
⁶ Sana yakarıyorum, ey Tanrı,
Çünkü beni yanıtlarsın;
Kulak ver bana, dinle söylediklerimi!
⁷ Göster harika sevgini,
Ey sana sığınanları saldırganlardan sağ eliyle kurtaran!
⁸ Koru beni gözbebeği gibi;
Kanatlarının gölgesine gizle
⁹ Kötülerin saldırısından,
Çevremi saran ölümcül düşmanlarımdan.
¹⁰ Yürekleri yağ bağlamış,
Ağızları büyük laflar ediyor.
¹¹ İzimi buldular, üzerime geliyorlar,
Yere vurmak için gözetliyorlar.
¹² Tıpkı parçalamak için sabırsızlanan bir aslan,
Pusuya yatan genç bir aslan gibi.
¹³ Kalk, ya RAB, kes önlerini, eğ başlarını!
Kılıcınla kurtar canımı kötülerden,
¹⁴ Elinle bu insanlardan, ya RAB,
Yaşam payı bu dünyada olan insanlardan.
Varsın karınları vereceğin cezalara doysun,
Çocukları da yiyip doysun,
Artanı torunlarına kalsın!
¹⁵ Ama ben doğruluk sayesinde yüzünü göreceğim senin,
Uyanınca suretini görmeye doyacağım.
^18:1 Seni seviyorum, gücüm sensin, ya RAB!
² RAB benim kayam, sığınağım, kurtarıcımdır,
Tanrım, kayam, sığınacak yerimdir,
Kalkanım, güçlü kurtarıcım, korunağımdır!
³ Övgüye değer RABbe seslenir,
Kurtulurum düşmanlarımdan.
⁴ Ölüm iplerine dolanmıştım,
Yıkım selleri basmıştı beni,
⁵ Ölüler diyarının bağları sarmıştı,
Ölüm tuzakları çıkmıştı karşıma.
⁶ Sıkıntı içinde RABbe yakardım,
Yardıma çağırdım Tanrımı.
Tapınağından sesimi duydu,
Haykırışım kulaklarına ulaştı.
⁷ O zaman yeryüzü sarsılıp sallandı,
Titreyip sarsıldı dağların temelleri,
Çünkü RAB öfkelenmişti.
⁸ Burnundan duman yükseldi,
Ağzından kavurucu ateş
Ve korlar fışkırdı.
⁹ Kara buluta basarak
Gökleri yarıp indi.
¹⁰ Bir Keruva binip uçtu,
Rüzgar kanatlar takarak hızla geldi.
¹¹ Karanlığı örtündü,
Kara bulutları kendine çardak yaptı.
¹² Varlığının parıltısından,
Bulutlardan dolu ve korlar savruluyordu.
¹³ RAB göklerden gürledi,
Duyurdu sesini Yüceler Yücesi,
Dolu ve alevli korlarla.
¹⁴ Savurup oklarını düşmanlarını dağıttı,
Şimşek çaktırarak onları şaşkına çevirdi.
¹⁵ Denizin dibi göründü,
Yeryüzünün temelleri açığa çıktı, ya RAB,
Senin azarlamandan,
Burnundan çıkan güçlü soluktan.
¹⁶ RAB yukarıdan elini uzatıp tuttu,
Çıkardı beni derin sulardan.
¹⁷ Beni zorlu düşmanımdan,
Benden nefret edenlerden kurtardı,
Çünkü onlar benden güçlüydü.
¹⁸ Felaket günümde karşıma dikildiler,
Ama RAB bana destek oldu.
¹⁹ Beni huzura kavuşturdu,
Kurtardı, çünkü benden hoşnut kaldı.
²⁰ RAB doğruluğumun karşılığını verdi,
Beni temiz ellerime göre ödüllendirdi.
²¹ Çünkü RABbin yolunda yürüdüm,
Tanrımdan uzaklaşarak kötülük yapmadım.
²² Onun bütün ilkelerini göz önünde tuttum,
Kurallarından ayrılmadım.
²³ Onun gözünde kusursuzdum,
Suç işlemekten sakındım.
²⁴ Bu yüzden RAB beni doğruluğuma
Ve gözünde pak olan ellerime göre ödüllendirdi.
²⁵ Sadık kuluna sadakat gösterir,
Kusursuz olana kusursuz davranırsın.
²⁶ Pak olanla pak olur,
Eğriye eğri davranırsın.
²⁷ Alçakgönüllüleri kurtarır,
Gururluların başını eğersin.
²⁸ Işığımın kaynağı sensin, ya RAB, Tanrım!
Karanlığımı aydınlatırsın.
²⁹ Desteğinle akıncılara saldırır,
Seninle surları aşarım, Tanrım.
³⁰ Tanrının yolu kusursuzdur,
RABbin sözü arıdır.
O kendisine sığınan herkesin kalkanıdır.
³¹ Var mı RABden başka tanrı?
Tanrımızdan başka kaya var mı?
³² Tanrı beni güçle donatır,
Yolumu kusursuz kılar.
³³ Ayaklar verdi bana, geyiklerinki gibi,
Doruklarda tutar beni.
³⁴ Bana savaşmayı öğretti,
Kollarımla tunç bir yayı gereyim diye.
³⁵ Bana zafer kalkanını bağışlarsın,
Sağ elin destekler,
Alçakgönüllülüğün yüceltir beni.
³⁶ Bastığım yerleri genişletirsin,
Burkulmaz bileklerim.
³⁷ Kovalayıp yetiştim düşmanlarıma,
Hepsi yok olmadan geri dönmedim.
³⁸ Ezdim onları, kalkamaz oldular,
Ayaklarımın altına serildiler.
³⁹ Savaş için beni güçle donattın,
Bana başkaldıranları önümde yere serdin.
⁴⁰ Düşmanlarımı kaçmak zorunda bıraktın,
Benden nefret edenleri yok ettim.
⁴¹ Feryat ettiler, ama kurtaran çıkmadı;
RABbi çağırdılar, ama O yanıt vermedi.
⁴² Ezdim onları, rüzgarın savurduğu toza döndüler,
Sokak çamuru gibi savurup attım.
⁴³ Halkımın çekişmelerinden beni kurtardın,
Ulusların önderi yaptın,
Tanımadığım halklar bana kulluk ediyor.
⁴⁴ Duyar duymaz sözümü dinlediler,
Yabancılar bana yaltaklandılar.
⁴⁵ Yabancıların betleri benizleri attı,
Titreyerek çıktılar kalelerinden.
⁴⁶ RAB yaşıyor! Kayama övgüler olsun!
Yücelsin kurtarıcım Tanrı!
⁴⁷ Odur öcümü alan,
Halkları bana bağımlı kılan.
⁴⁸ Düşmanlarımdan kurtarır,
Başkaldıranlardan üstün kılar beni,
Zorbaların elinden alır.
⁴⁹ Bunun için uluslar arasında sana şükredeceğim, ya RAB,
Adını ilahilerle öveceğim.
⁵⁰ RAB kralını büyük zaferlere ulaştırır,
Meshettiği krala, Davut'a ve soyuna
Sonsuza dek sevgi gösterir.

---